Ο/Η φοιτητής/τρια θα είναι σε θέση μετά το τέλος του μαθήματος να:
1. ερμηνεύει τους παθολογικούς μηχανισμούς των διαταραχών της στάσης, της κίνησης και της ισορροπίας, όπως αυτές εκδηλώνονται στους νευρολογικούς ασθενείς,
2. αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα της φυσικοθεραπευτικής αξιολόγησης,
3. διαχειρίζεται τα ευρήματα της υποκειμενικής, αντικειμενικής και εργαστηριακής αξιολόγησης στο κλινικό περιβάλλον,
4. επαναξιολογεί και επαναπροσδιορίζει τη φυσικοθεραπευτική παρέμβαση με ακρίβεια,
5. συσχετίζει την κλινική εμπειρία με την τεκμηριωμένη γνώση (σύνδεση θεωρίας με την κλινική πρακτική),
6. προσδιορίζει βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους, να τους ιεραρχεί και να καταρτίζει πλάνο αποκατάστασης με αυτοπεποίθηση,
7. διακρίνει τις ειδικές σχέσεις μεταξύ ασθενούς, θεραπευτή και οικογένειας,
8. αξιολογεί διεξοδικά τον ιατρικό φάκελο του ασθενούς και να ερμηνεύει τα ευρήματα των κλινικών και εργαστηριακών εξετάσεων,
9. καταρτίζει πλάνο αποκατάστασης ταχύτερα,
10. καθορίζει το είδος και να ερμηνεύουν την επίδραση της φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης σε νευρολογικούς ασθενείς στα διαφορετικά στάδια αποκατάστασης, σε διαφορετικές κλινικές συνθήκες (Μ.Ε.Θ., κλινικές, κέντρα αποκατάστασης, φυσικοθεραπευτήριο κ.ά.),
11. επιλέγει τις κατάλληλες φυσικοθεραπευτικές τεχνικές και μέσα ερμηνεύοντας την επίδρασή τους,
12. διερευνά το αποτέλεσμα της θεραπευτικής παρέμβασης στη βάση του ορθού κλινικού συλλογισμού,
13. συνάπτει σχέσεις εμπιστοσύνης και αισθήματος ασφάλειας με τους ασθενείς.