Υποχρεωτικό
ΚΛΙΝΙΚΗ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Ι
Ο/Η φοιτητής/τρια θα είναι σε θέση μετά το τέλος του μαθήματος να:
1. αξιολογεί τον ασθενή και να εντοπίζει τα κυριότερα προβλήματά του ώστε να έχει την δυνατότητα να πάρει σωστές αποφάσεις προς το συμφέρον του ασθενούς,
2. ερμηνεύει την ποικιλία επιλογών και την πολυπλοκότητα της κλινικής πρακτικής με ακρίβεια,
3. προσδιορίζει την επιστημονική τεκμηρίωση και την προσωπική κλινική εμπειρία,
4. διαφοροποιεί τις θεραπευτικές προσεγγίσεις ανάλογα με τη χρονιότητα, τη βαρύτητα της κατάστασης του ασθενή, τους εμπλεκόμενους ιστούς (μυϊκό, νευρικό, συνδετικό), την όποια ιδιαιτερότητα του ασθενή και τους συγκεκριμένους στόχους του
5. καθορίζει ρεαλιστικούς βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους,
6. αναπτύσσει ολοκληρωμένο κλινικό συλλογισμό,
7. εφαρμόζει σωστή χρήση πληροφοριών διαφορετικής αποδεικτικής ισχύος (level of evidence) και να αξιολογεί κριτικά κάθε απόδειξη, την αξιοπιστία της έρευνας και της γνώσης διαπιστώνοντας την κλινική χρησιμότητά της,
8. εφαρμόζει κατάλληλα για κάθε στόχο θεραπευτικά μέσα και φυσικοθεραπευτικές τεχνικές γνωρίζοντας τις ενδείξεις και αντενδείξεις ώστε να γίνεται ασφαλής χρήση,
9. συγκρίνει διαφοροποιήσεις στον τρόπο αξιολόγησης και φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης των κακώσεων νοσημάτων, παθήσεων, παραμορφώσεων, εκφυλίσεων, δυσλειτουργιών και συνδρόμων του μυοσκελετικού συστήματος και παρεκκλίσεων της φυσιολογικής στάσης,
10. αξιολογεί τους πιθανούς εμπλεκόμενους ιστούς, τα μυοσκελετικά προβληματα σε κάθε περιοχή του ανθρωπίνου σώματος και τη συνολική κατάσταση του ασθενή με ακρίβεια,
11. συνδυάζει την κατάλληλη άσκηση ανάλογα με το στόχο της θεραπείας και την πρόοδο του ασθενούς,
12. διακρίνει τη σημασία της συνεργασίας με τους ασθενείς, τους υπόλοιπους επαγγελματίες υγείας και τους συναδέλφους φυσικοθεραπευτές,
13. συντάσσει πλήρως ένα θεραπευτικό πρωτόκολλο παρέμβασης σε νοσηλευόμενους ασθενείς,
14. εφαρμόζει στην πράξη φυσικοθεραπευτικές τεχνικές διαμέσου της σύγχρονης τεχνολογίας της πληροφορίας και επικοινωνίας σε ασθενείς που βρίσκονται απομακρυσμένοι από οργανωμένες δομές φροντίδας υγείας και νοσηλείας.